ÇIT

Şimdi hangi yokluğun altını hangi özlemle çizsem
   parmağıma dikiş atılır
Aç kollarını,bak bu ölümdür
Sıcaktır toprak
Sıcaktır kaybetmek
Gece götürendir
Gündüz emanet alan.
Ben hangi duvara çarpsam su fışkırır
Sırılsıklam, perişan olurum
Bir çocuğa asla benzemem.
Atın üzerime beyaz havlular
Üzerimi örtmem gerek
Çırılçıplağım.
Balkonda terkedilmiş fesleğen,
Üzül sende benim gibi
Avuçiçi arayacaksın, bulamayacaksın
Ve siz pencerelerin perdeleri, özenle dikilen
Aralanmadan söküleceksiniz.

Şimdi ben bomboş bir sokağın eksildiğini
  kime, nasıl anlatmaya çalışsam
  Yüreğimden bir çıt sesi gelir.

Firuze
05.05.14

Alışmaya çalışırken...