Değme, bu cana yaşlanmak yaklaştığında
Ve aralığı bir derece daha arttığında hüznü.
Biraz gülesi varmış kursağında
Gülsün
Ay gonca Kasım tarlasında.
Bu ruhta beyaz sabun kokulu çamaşırlar gördüm
Ellerinde çitilemekten su toplamış ten dağları
Öfkesini toplamış
Patlayacak ve iyileşecek.
Ovalar var yaylalar var
Verimli her bir tanesi.
Neredeydin demek yerine susmaktan bahsedince
İrkildim.
Tek hamlede vezirimi aldı
Şah gibi tek tek atsın yürek
Değme.
Kapağını beğenip içini hiç açmadım
Ciğerlerinin hırıltısı
Midesindeki ülser
Safransarı bir yalnızlıkla bütün vücuda durmalısın demesinden korktum.
Günde bir fincan kahvenin
"Bugün mutluyduk yarına Allah kerim." dedirttiği karabasanlar diyarı.
Bana öyle bakma
Uğraşıyorum
Kuyulara inmek benim işim
Üstüm başım pislenmiş, evet.
Derinler daha sıcak
Çıkarma beni üşürüm.
Topukları konuşturan kaldırım taşlarının
Ezilmekten mutluluğa pay çıkaran rayların
Biraz ötede, unutulmanın en fenasını yaşayan salıncağın
Göğün bir el yazısının olmayışının
Sonra, daha nicelerinin yaşam teferruatının tanığıyım.
Bugün beni bunun için kutla
Mumları söndür ve yatalım.
Firuze
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder